Dag 2 op school ging goed. Ik had Senior Humanities class again, Calculus Math en Spanish.
Bij wiskunde heb ik het vreemdste ooit meegemaakt. Ik dacht altijd dat wiskunde overal in de wereld hetzelfde zou zijn, maar dat is het dus niet! Hier noteren ze alles achterstevoren en verticaal in plaats van horizontaal. En ze werken alles op een andere, vreemde manier uit. Ik schrok me te pletter! Hallo, dat had ik niet verwacht... Zelfs limieten noteren ze anders! En oja, bij limieten gebruiken ze L en M waar wij A en B zouden gebruiken. Allemaal zo ingewikkeld! Maar het gaat elke les wel beter. Karentje, was je nu maar hier! Want ik had echt hulp nodig in het begin hoor.
Spanish was heel moeilijk in het begin. We begonnen met de les en de leerkracht begon meteen volledig in het Spaans en niemand begreep er iets van! Ja, natuurlijk niet... Ik had alleen verstaan dat ze goedendag zei. En toen ze in het Engels begon, werd het nog niet echt makkelijker. Alles wat we moesten vertalen in het Spaans, moest ik eerst vertalen naar het Nederlands en dan terug naar het Engels. Dat was echt moeilijk in het begin. Na die eerste les bonste mijn hoofd heel erg!
Donderdag zijn we mijn Iphone gaan kopen. Wat een gedoe om een gsm te kopen in Amerika zeg... Je moet bij normale gsm's extra betalen om die te laten werken, waardoor ze dubbel zo duur zijn als in Europa. Ik moest dus op zoek naar een prepaidphone. En dan kwam Iphone het goedkoopste uit omdat ik die ook mee kan nemen naar België. Dus heb ik er maar eentje gekocht! En ja hoor, ben er superblij mee!
Maar vrijdag werkte mijn server nog niet dus moest ik terug naar de winkel. Gelukkig werkte het daarna wel allemaal.
Ik ben van vrijdag tot zondag in Poland geweest! Nee, niet Polen in Europa hahaha! Poland in de staat Maine. We hadden een kamp van AFS. We sliepen 2 nachten in een 'Cabine in the woods'. Het was leuk om heel de wereld bij elkaar te zien. We waren met 30 mensen ongeveer, denk ik. Mensen van over heel de wereld die terecht gekomen zijn in Maine, net zoals mij. Ik ben er trouwens achter gekomen dat ik de enigste van de AFS'ers ben die openbaar vervoer heeft! Ik ben nu echt heel erg dankbaar dat ik in Portland woon.
Vorig jaar was er een meisje van Maine in België. Michelle was echt een schat van een meid! Toen ze hoorde dat ik naar Amerika kwam was ze superblij en ze hoopte dat ik in Maine terecht zou komen. Dus toen ik hoorde dat het Maine geworden was, stuurde ik het haar meteen via Facebook. Ze was superblij en wou dit jaar afspreken. Dit weekend was er een meisje van Duitsland, Mascha. Ook een schat van een meisje! En opeens vroeg ze me: Ken je Michelle? Ik schrok en zei: Jaaaaa! Nu bleek dat Michelle haar gastzus was. Zo toevallig allemaal! Toen Mascha en ik de dag erop weer aan het praten waren, kwamen we erachter dat waar ik woon in België en waar zij woont in Duitsland, dat dat ook maar 1,5u van elkaar af is! Ik vertelde haar dat ik vorige maand met mama gaan winkelen was in Essen en zij woont daar dicht bij. Dus was supertoevallig!
Het weekend was ook wel heel emotioneel omdat we moesten praten over wat we het hardst misten. Ik heb zaterdag en zondag opnieuw gehuild daardoor. Ik was nog helemaal niet klaar om over zoiets te praten omdat ik amper een week in Amerika was en nog net geen week in Portland, ME. Dus was een emotioneel weekend voor mij. Maar het heeft ook wel geholpen voor mijn heimwee. Want het ging steeds beter na dat weekend.
Zondagmorgen was er een heel lieve vrijwillegster die met me kwam praten tijdens het ontbijt omdat ze snapte dat ik het zo moeilijk had. Ze vertelde haar persoonlijk verhaal over zij haar man voor een jaar moest missen toen ze in Afrika zat. Ik zat heel erg in met Björn. Ik miste hem echt superhard en mis hem nu nog steeds. Maar na haar verhaal ging het veel beter. Ik weet nu dat ik niet de enige ben die dit ooit gedaan heeft. Ik weet nu dat ik het vol kan houden, want ik hou van mijn schatje!
Zondagavond, toen we alweer thuis waren kreeg ik een smsje van Mascha of ik mee naar Homecoming wou komen met haar omdat ze wist dat ik dat niet heb op mijn school. Ik heb dus zaterdag Homecoming! So happy and excited!
Ik ben deze week een jurk gaan kopen voor Homecoming en ja hoor, heb er eentje van Macy's. Ik heb ook een nieuwe tas aangeschaft, van Steve Madden en ik ben al eens langs Victoria's Secret geweest met resultaat! Ik ben nu al 4x in MaineMall geweest denk ik, haha! Love it! En ik zal er nog wel meer komen want iedereen van AFS uit de rest van Maine willen in Portland komen winkelen met mij, hahaha!
In these 12 days that I'm in America now, I have had some great experiences already! And I'm not even a month here! I already have a lot of new friends, I had a lot of fun, I had great classes and much more! I think this year will be awesome! I'll go for it!
Hoi schatje
BeantwoordenVerwijderenIk ben blij dat ik lees dat het goed met je gaat en dat je daar al meteen vriendinnen hebt.
Dat ze de namen niet uitkunnen spreken is een bekend fijt [ ze moeten maar oefenen ] maar ik vind MAIKE wel een leuke veramerikaanste naam. De wiskunde en spaans zijn in de beginnen voor jou wat onwennig maar jij bent intelligent genoeg om het in korte tijd onder de knie te hebben. Meike ik ben zo trots op jou dat ik tegen iedereen vertel dat mijn klein dochter in
Portland studeerd.
Maak het goed daar en geniet ervan.
Gr. Opa
he mop,
BeantwoordenVerwijderenleuk te lezen dat het beter met je gaat!
ja, even naar Amerika komen zodat ik je even uitleg kan geven voor wiskunde...
Grappig met je namen, daar zullen ze waarschijnlijk nog lang mee sukkelen.
Hopelijk amuseer je je op homecoming. Ik heb hier ook een meisje leren kennen die 4 jaar in Amerika heeft gelezen, heb wel eerst moeten vragen wat homecoming is :) Wil wel eens zien hie je jurk eruit ziet ! is het een lange jurk?
dikke kus Karen! mis je
Hoi May, Nu van mij ook een reactie. Jan laat me nu ook even aan zijn computer. Wat fantastisch allemaal. En ja hoor er komt heel veel op je af allemaal nieuwe en spannende dingen. Zeker de verschillende methodes die ze op school gebruiken bij wiskunde. Maar als je dat door hebt haal je alles zo in hoor. Wat heb je het ook getroffen met de De staat en plaats in de Ver. Staten en. Heel interessant met veel invloeden nog van de eerste nieuwkomers. Beloof me dat je goed om je heen kijkt om alles in geuren en kleuren te vertellen. We volgen je op de voet.Google Earth
BeantwoordenVerwijderenJe hebt het ook getroffen met jouw gastmoeder zeg.Lijkt me aardig.
Kan je het allemaal wel verwerken? Zo veel op korte tijd. Hoop ook dat je goed slaapt. Moe genoeg na zo´n volle dag hoop ik. Ben benieuwd naar jouw volgende belevenissen
Liefs en dikke zoen van Marjo
Hey Meike,
BeantwoordenVerwijderenIk zit hier als een ouwe tante met tranen in mijn ogen jouw blog te lezen, wel met een big smile on my face hoor! Want tjonge jonge wat heb jij een grote stap gezet, echt geweldig. Fijn om te lezen dat je al zoveel nieuwe mensen hebt leren kennen en dat je bent uitgenodigd voor een homecoming (ik ken het natuurlijk alleen maar uit films), echte meisjesdromen die voor jou uitkomen. Ook het gewend raken gaat je steeds beter af volgens mij en er zullen heus nog wel eens wat mindere momenten tussen zitten, maar zoals ik het lees you're going to be a real american girl, good for you. May is een leuke naam voor je, hou die maar aan:-) Groetjes en een dikke kus ♥
Hi May,
BeantwoordenVerwijderenWat geweldig weer geschreven. Even in jouw wereld stappen doet deugd. Wij hebben vandaag een geweldig mooie dag gehad met alle vrijwilligers van de buurtbus . We zijn naar Belgie geweest. Hebben op de Maas gevaren, iets wat wij vroeger ook wel eens gedaan hebben.
Steeds ergens komen waar we samen al eens geweest zijn versterkt onze band.
Ook bij de enorme grote afstand.
De rest volgt nog. Blijf schrijven, genieten en heb het goed daar. Steek er van op wat je kunt, je zult er je leven lang van na blijven genieten.
Dag lieve schat, hele dikke knuffel,
SNon xx xx
Ook deze gelezen nu...
BeantwoordenVerwijderenWe vinden het allemaal super wat je meemaakt! En zoveel emoties in 1 berichtje... Ik (Ine) kreeg er zelf de tranen van in mijn ogen. Ik hou je blog zeker in de gaten en kijk al uit naar je volgend berichtje.
Dikke knuffel
x Ine en Robin
Hoi Meike, (ik hou het graag op jouw naam, zo ken ik je)
BeantwoordenVerwijderenIk vind het spannend wat je meemaakt. Het zijn dromen die ik ooit heb gehad, maar die nooit zijn uitgekomen.
Geniet er dus van, steek er alles van op wat je hoort, ziet, voelt, ruikt. Het zijn dingen die je als je eens terug thuis bent,intens van kan nagenieten.
Dat neemt niemand van je af.
Jammer dat je ook de droevige momenten door moet,
maar ook daar groei je in, word je sterk in.
Ik volg je regelmatig, maar je weet in Cerfontaine hebben we geen internet,dus een reactie komt soms wat later, maar komen doet ze.
Vertel je amerika avontuur maar lekker verder.
Lijkt net of ik een boek aan't lezen ben.
Dat brengt mij ook in een nieuwe wereld.
Dus, tot je volgende hoofdstuk.
Dikke knuffel Ingrid xx